Anouk, vrijwilliger bij Handje Helpen

Stichting Handje Helpen koppelt mensen die hulp nodig hebben aan precies de juiste vrijwilliger. De hulpvragers geven aan dat dankzij een maatje hun leven fijner is, dat ze méér contacten hebben en beter in hun vel zitten. Dát is het Handje Helpen-effect.

Anouk begeleidt sinds oktober 2021 een gezin dat bestaat uit een moeder met twee zoontjes. De moeder spreekt wel Nederlands, maar thuis wordt er vooral Turks gepraat. Op de school van de jongens wordt niet altijd goed Nederlands gepraat. Hierdoor hebben zij moeite met de Nederlandse taal. Daarom gaat Anouk elke week twee uur langs om te spelen, om hun Nederlands te verbeteren. Juist door samen spelletjes te spelen, en op een laagdrempelige manier in gesprek te gaan, groeit hun zelfvertrouwen in het spreken van de taal. Anouk voelt zich dan ook geen juf, maar een maatje.

De jongens spelen het liefst tikkertje en verstoppertje met Anouk. Hun moeder vindt dat ze meer buiten zouden moeten spelen, dus dit komt goed uit. Anouk probeert ze ook uit te dagen. Met taaldobbelstenen probeert ze om spelenderwijs de taal eigen te maken. Ook tekenen is een activiteit die ze graag doen. In eerste instantie was dit spannend, omdat de jongens dit nog niet kenden. Ze waren bang dat ze helemaal niet konden tekenen. Anouk wist ze toch te overtuigen door het gesprek met ze aan te gaan. En door uit te leggen dat niet alles altijd gelijk hoeft te lukken. Uiteindelijk hebben de jongens prachtige tekeningen gemaakt waar ze ontzettend trots op zijn. 

Ook de moeder is erg blij met Anouk. Niet alleen omdat de moeder gemotiveerd is om haar zoontjes te helpen, maar omdat ze zelf haar ei kwijt kan. Ze doen veel in overleg en kletsen heel wat af. Anouk is een fijn aanspreekpunt voor het gezin.

Naast haar vrijwilligerswerk doet Anouk onderzoek naar de impact van corona op mensen die niet zo goed kunnen lezen en schrijven. Het is voor haar daarom ook leerzaam om het gezin goed te leren kennen. Daarnaast weet zij vanuit haar werk waar mensen, die moeite hebben met de taal, soms tegenaan lopen en kan zij hier goed rekening mee houden. Om die reden leek het gezin een goede match voor haar; vanaf de eerste ontmoeting is het een succes.

Naast taal weet Anouk de jongens en hun moeder op verschillende manieren te ondersteunen. Zij is het gezin ook heel dankbaar. Voor haar werk zit ze veel achter de computer. De jongens geven haar energie en ze gaat altijd met een goed gevoel de deur uit. ‘De persoonlijke aandacht zorgt ervoor dat je gelijk ziet wat jij kan betekenen’. Anouk is van mening dat we wat vaker naar elkaar zouden moeten omkijken. Een handje helpen wanneer het lukt, is volgens haar voor beide partijen leuk en leerzaam: “Het kan namelijk zo ontzettend waardevol zijn om buiten je eigen bubbel te treden.” Anouk blijft het gezin zo lang als mogelijk is helpen; zij ziet zichzelf meer als een vriend dan een vrijwilliger van het gezin en hoopt dat dit zich alleen maar verder zal ontwikkelen

Wil jij ook graag jouw ervaringsverhaal met ons delen? Mail ons!